Magdalena Ostapowicz

        • SPRAWOZDANIE Z REALIZACJI PLANU ROZWOJU ZAWODOWEGO

        • SPRAWOZDANIE

          Z REALIZACJI PLANU ROZWOJU ZAWODOWEGO NA STOPIEŃ NAUCZYCIELA DYPLOMOWANEGO

           

           

                      Magdalena Ostapowicz

             Szkoła Podstawowa im Jana Pawła II w Żarnowie

          nauczycielka języka angielskiego

          Żarnowo II, 16 -300 Augustów

          Okres stażu: 01.09.2009 – 31.05.2012

          Posiadane kwalifikacje:

          - w roku 2000 ukończyłam Nauczycielskie Kolegium Języków Obcych w Suwałkach – specjalność język angielski, pod opieką naukowo-dydaktyczną Uniwersytetu Gdańskiego

          - w roku 2004 uzyskałam tytuł magistra filologii angielskiej na Uniwersytecie w Białymstoku

           

           

          Wprowadzenie

           

          Z dniem 1 września 2009 roku rozpoczęłam staż na stopień nauczyciela dyplomowanego, poprzedzony uzyskaniem stopnia nauczyciela mianowanego w listopadzie 2005 r. Dnia 31 maja 2012 roku ukończyłam okres stażu, który trwał 2 lata i 9 miesięcy.

          Na początku mojej drogi zawodowej przepracowałam 1 rok w Gimnazjum nr 2 w Augustowie. Następnie pracowałam 1 rok w Szkole Podstawowej w Olszance oraz siedem lat w Szkole Podstawowej im Sybiraków w Netcie ( od dnia 1 września 2002 r. do 31 sierpnia 2009 r.).

          W obecnej szkole pracuję od 1 września 2003 roku ( do dnia 31.08.2009r. pracując równolegle w Szkole Podstawowej w Netcie.

          Opracowując plan rozwoju zawodowego wzięłam pod uwagę nie tylko odbyty staż i wymogi niezbędne do uzyskania stopnia nauczyciela dyplomowanego zawarte w wówczas obowiązującym Rozporządzeniu Ministra Edukacji Narodowej i Sportu z dnia 1 grudnia 2004 r. w sprawie uzyskiwania stopni awansu zawodowego przez nauczycieli (Dz. U. Nr 260, poz. 2593 ze zm.) - § 8 ust. 2, ale również realność osiągnięcia planowanych celów uwzględniających nauczany przeze mnie przedmiot – język angielski, potrzeby własnego dalszego rozwoju zawodowego, a także potrzeby szkoły, w której jestem zatrudniona.

                 Poniżej przedstawiam sprawozdanie z realizacji planu rozwoju zawodowego, usystematyzowane według wymagań powyższego Rozporządzenia wobec nauczycieli ubiegających się o kolejne stopnie awansu zawodowego, niezbędnych do uzyskania stopnia nauczyciela dyplomowanego.

           

          Opis i analiza działań dotyczących spełnienia wymagań zawartych w § 8 ust. 2 pkt 1

           

           „Uzyskanie pozytywnych efektów w pracy dydaktycznej, wychowawczej lub opiekuńczej na skutek wdrożenia działań mających na celu doskonalenie pracy własnej i podniesienie jakości pracy szkoły”.

           

          1.   Poznanie procedury awansu zawodowego.

           

          Przeanalizowałam przepisy prawa oświatowego dotyczące awansu zawodowego na stopień nauczyciela dyplomowanego.

           

          2.   Opracowanie przedmiotowego systemu oceniania – modyfikacja w każdym roku szkolnym.

           

          Opracowywałam przedmiotowe systemy oceniania z języka angielskiego dla klas I –III i IV – VI i dokonywałam ich oceny na koniec każdego roku szkolnego.

          Wymagania edukacyjne wobec uczniów i kryteria oceniania sprawdzianów określam precyzyjnie, wyjątkowo dostosowując je do indywidualnych możliwości uczniów.

                   Właściwie opracowane i stosowane zasady przedmiotowego systemu oceniania wpływają na systematyczność pracy uczniów. Umożliwiają przestrzeganie praw ucznia, zapewniając równość szans i obiektywność w ocenianiu.

           

          3.   Opracowanie planów dydaktycznych, testów szkolnych.

           

          Plany dydaktyczne opracowywałam przez cały okres trwania stażu dla każdej nauczanej przeze mnie klasy, w każdym roku szkolnym. Były one zgodne z podstawą programową i na bieżąco modyfikowane. Opracowując je brałam pod uwagę zdolności uczniów, wiek i okres, przez jaki uczyli się języka angielskiego. Na koniec każdego semestru opracowuję również sprawozdanie z realizacji pracy nauczyciela, który przedkładam Dyrektorowi Szkoły. Biorę tam pod uwagę między innymi konkursy szkolne jak i wojewódzkie, w których uczniowie brali udział.

          Sprawdziany pisane przez uczniów są każdorazowo oceniane, a ponadto do każdego sprawdzianu sporządzam opis zawierający średnią procentową ocenę, jak też dokonuję oceny trudności poszczególnych zadań. W ten sposób wyciągam wnioski, które zagadnienia są słabiej opanowane i wymagają dodatkowych ćwiczeń, natomiast uczniowie mają możliwość „nadrobienia braków”.

           

          4.   Udział w formach doskonalenia adekwatnych do potrzeb nauczyciela i szkoły.

           

          Na bieżąco uczestniczyłam w różnych formach doskonalenia zawodowego, przedmiotowych konferencjach metodycznych, szkoleniach i kursach.

          ·    W dniu 24 października 2009 r. wzięłam udział w warsztatach pt. „Zmiany w Podstawie Programowej a programy nauczania” zorganizowanych przez Centrum Edukacji Nauczycieli w Suwałkach w wymiarze 6 godzin dydaktycznych.

                   Warsztaty te pozwoliły mi zapoznać się ze zmianami w kształceniu językowym (w polskiej szkole), wynikającymi z wprowadzenia nowej podstawy programowej. Poznałam również warianty kształcenia językowego, warunki skutecznego nauczania języka obcego oraz kryteria wyboru programu nauczania i wyboru podręcznika.

          Porównując treści programowe zawarte w podręcznikach dla klas I-III i IV –VI takich wydawnictw językowych jak Longman, Macmillan, Cambridge i Oxford wybrałam i pracuję od czterech lat z podręcznikami Wydawnictwa Oxford. Podręczniki dla klas I – III, IV - VI „New Happy House” i „ Steps in English” są zgodne z nową podstawą programową, zawierają dużo treści, są dobrze przygotowane metodycznie.

           W dniu 25 listopada 2009 r. ukończyłam warsztaty pt. „Jak radzić sobie ze stresem w pracy nauczyciela – profilaktyka wypalenia zawodowego”

          zorganizowane przez Centrum Edukacji Nauczycieli w Suwałkach w wymiarze 7 godzin dydaktycznych.

          Szkolenie to wzbogaciło moją wiedzę na temat pojęcia, istoty i psychofizjologicznej natury stresu oraz sposobów radzenia sobie z nim, wśród nich mogę wymienić: metody środowiskowe, techniki fizjologiczne i umysłowe.

           

          ·    W dniu 27 lutego 2010 r. uczestniczyłam w szkoleniu pt. „Środki odurzające i substancje psychotropowe oraz współczesne dopalacze” zorganizowanym przez Gminną Komisję ds. Rozwiązywania Problemów Alkoholowych w Augustowie oraz Gminny Ośrodek Pomocy Społecznej w Augustowie.

          Szkolenie to dostarczyło mi wiedzy na temat działania środków odurzających na organizm dziecka. Poznałam też „fakty i mity” o narkotykach i dopalaczach oraz przedmioty, których posiadanie przez uczniów może świadczyć o używaniu narkotyków.

           

          ·    W dniu 4 marca 2010 r. ukończyłam szkolenie pt. „ADHD. Jak pracować z uczniem z objawami nadpobudliwości psychoruchowej” zorganizowanym przez Centrum Edukacji Nauczycieli w Suwałkach w wymiarze 7 godzin dydaktycznych.

          W warsztatach tych zostały mi przedstawione przyczyny i symptomy nadpobudliwości psychoruchowej u dzieci i młodzieży. Poznałam diagnozę dziecka z nadpobudliwością psychoruchową, jak też zapoznano mnie z portretem psychologicznym ucznia z ADHD. Nauczyłam się również sposobu planowania zintegrowanych działań w pracy z uczniem z nadpobudliwością psychoruchową. Wiedza wyniesiona z tych warsztatów pomoże mi w codziennej pracy w klasach, w których obecni są uczniowie z nadpobudliwością ruchową.

          ·    W dniu 20 października 2010 r. uczestniczyłam w szkoleniu pt. „Dysleksja nie może być wymówką” zorganizowanym przez Centrum Edukacji Nauczycieli w Suwałkach w wymiarze 8 godzin dydaktycznych.

          Dysleksja rozwojowa jest coraz częściej diagnozowana u dzieci przez poradnie psychologiczno – pedagogiczne. Szkolenie, w którym uczestniczyłam wskazało mi sposoby pracy z dziećmi mającymi specyficzne trudności w czytaniu i pisaniu oraz kryteria ich oceniania. Od tej pory uczniowie ze zdiagnozowaną dysleksją poprawę sprawdzianu odbywają również w formie ustnej. Dostosowałam też metody, formy i środki dydaktyczne do pracy z dziećmi mającymi dysleksję. Często oceniam ich prace pisemne pod względem treści merytorycznych, a nie ortograficznych. (Bardziej biorę pod uwagę znajomość słówek angielskich ze słuchu, a niżeli poprawność ich zapisu).

           

          ·    W dniach 10-11 grudnia 2011 r. i 11-12 lutego 2012 r. uczestniczyłam w warsztatach metodycznych pt. „ABC szkolnej interwencji” w ramach projektu „Twórczy nauczyciel – skuteczny wychowawca” zorganizowanych przez Centrum Szkoleniowe KLANZA w Lublinie Filia w Białymstoku w wymiarze 40 godzin dydaktycznych.

          Podczas tych warsztatów zostałam zapoznana z rodzajami zachowań ryzykownych i sytuacji kryzysowych oraz z przyczynami ich powstawania. Kilka z nich zostało podczas szkolenia zanalizowanych oraz podano mi sposoby radzenia sobie z nimi na terenie szkoły. Szczególnie wartościowa była analiza przepisów prawnych dotyczących procedur postępowania w różnych sytuacjach kryzysowych zaistniałych w rodzinie, w szczególności dotyczących przemocy, jak też procedura tzw. „Niebieskiej Karty”.

           

          ·    W dniu 22 listopada 2012 r. wzięłam udział w warsztatach metodycznych pt. „Integracja języka angielskiego w klasach 1-3 z treściami edukacji wczesnoszkolnej” oraz „ Diagnoza w 4-6 czyli przyrost wiedzy pod pełną kontrolą,” zorganizowanym w II Liceum Ogólnokształcącym w Augustowie przez Wydawnictwo Nowa Era oraz National Geographic Learning.

          Wymienione wyżej szkolenie wskazało mi korzyści płynące z łączenia treści programu nauczania języka angielskiego z innymi przedmiotami edukacji wczesnoszkolnej. Integracja ta ułatwia dzieciom

          zapamiętywanie i kojarzenie słownictwa angielskiego z poznawanym  tym samym czasie słownictwem na lekcji języka polskiego, przyrodzie, itp.

          Warsztaty te przedstawiły mi wstępną diagnozę możliwości i umiejętności ucznia, jako punkt wyjścia do realizacji programu nauczania, uwzględniający indywidualne potrzeby każdego dziecka. Diagnoza ta pomaga ocenić mocne i słabe strony ucznia według kryteriów sformułowanych w podstawie programowej oraz w realizowanym programie nauczania, jak też w skonstruowaniu indywidualnego opisu ucznia, jego potrzeb edukacyjnych oraz w zaplanowaniu pracy z nim w odpowiednio wyznaczonym tempie.

           

          ·    W dniu 23 listopada 2012 r. uczestniczyłam w szkoleniu rady pedagogicznej pt. „Tworzenie narzędzi badawczych w ewaluacji” zorganizowanym przez Centrum Edukacji Nauczycieli w Suwałkach w wymiarze 4 godzin dydaktycznych.

          Szkolenie to pogłębiło moją wiedzę odnośnie ewaluacji wewnętrznej szkoły. Dowiedziałam się, iż celem ewaluacji wewnętrznej jest analizowanie działań szkoły jako całości i tworzenie przesłanek do przyszłych działań sprzyjających jej rozwojowi.

          Ewaluacja może być prowadzona w odniesieniu do uznanych przez dyrektora za ważne, zagadnień dotyczących funkcjonowania szkoły. Dyrektor powołuje zespoły i przygotowuje plan ewaluacji. Następnie zespoły nauczycieli projektują, prowadzą ewaluację, zbierają dane i prezentują wyniki.

          5.   Uczestniczenie w pracach organów szkoły związanych z realizacją jej    podstawowych funkcji i wynikających z nich zadań.

           

          ·    Uczestniczyłam w posiedzeniach Rady Pedagogicznej, warsztatach i szkoleniach zorganizowanych w trakcie trwania mojego stażu.

          ·    Brałam udział w pracach zespołów zadaniowych.

          - W roku szkolnym 2011 /2012 brałam udział w pracy zespołu komisji obecnej podczas sprawdzianu końcowego klasy VI.       

          - Od roku szkolnego 2011 / 2012 wchodzę w skład zespołu zadaniowego klas IV – VI.

          - W roku szkolnym 2011 / 2012 brałam udział w pracach zespołu wychowawczego nad aktywnością uczniów.

          Uważam, że moje uczestnictwo w pracach wymienionych wyżej zespołów zadaniowych wpłynęło na doskonalenie pracy własnej, jak też podniesienie jakości pracy szkoły. Przede wszystkim odegrało znaczącą rolę w uatrakcyjnieniu zajęć z języka angielskiego poprzez zastosowanie nowych technik pracy i zwiększeniu motywacji uczniów do nauki.

           

           - wchodząc w skład Rady Pedagogicznej (na bieżąco) współpracuję z Radą Rodziców,

          - w roku szkolnym 2010 / 2011 brałam udział w organizacji uroczystości Dnia Nauczyciela,

          - na bieżąco biorę udział w czynnościach związanych z dożywianiem dzieci,

          - dbam o zapewnienie bezpieczeństwa uczniów na terenie szkoły, pełnię

          ( na zmianę z innymi nauczycielami) dyżury przed rozpoczęciem lekcji i dyżury śródlekcyjne, jak też po zakończeniu zajęć szkolnych, dbając o bezpieczny powrót do domu dzieci dojeżdżających autobusem.

          W dniu 20 marca 2011 r. w ramach szkolenia prowadzonego podczas posiedzenia Rady Pedagogicznej odbyłam szkolenie multimedialne pt. „Nowe zasady udzielania pierwszej pomocy psychologiczno – pedagogicznej w placówkach edukacyjnych”.

          Szkolenie to dostarczyło mi wiedzy na temat rozpoznawania możliwości psychofizycznych uczniów oraz rozpoznawania i zaspokajania ich indywidualnych potrzeb rozwojowych i edukacyjnych.

          W szkole pomoc ta jest organizowana i udzielana w formie zajęć rozwijających uzdolnienia, zajęć dydaktyczno-wyrównawczych lub zajęć specjalistycznych np. korekcyjno – kompensacyjnych. Zajęcia te są organizowane z inicjatywy rodziców uczniów, nauczycieli, wychowawców lub poradni psychologiczno – pedagogicznej.

           

          ·    W dniu 17 listopada 2012 r. wzięłam udział szkoleniu prowadzonym, podczas Rady Pedagogicznej, przez nauczycielkę klas I – III Panią Elżbietę Jarząbską na temat „ Kurs pierwszej pomocy przedmedycznej – zajęcia teoretyczne oraz ćwiczenia praktyczne ( m.in. z wykorzystaniem

          fantomów szkoleniowych)”. Szkolenie o tej tematyce zostało zorganizowane wcześniej dla nauczycieli przez Podlaski Ośrodek Doskonalenia Nauczyciela w Mońkach, w wymiarze 2 godzin dydaktycznych.

          Wyżej wspomniane szkolenie uświadomiło mi konieczność poznania podstawowych zabiegów udzielania pierwszej pomocy dla dorosłych i dla dzieci. Jak też sposobu postępowania w przypadku zadławienia, napadu drgawek– epilepsji i omdlenia.

           

          6.   Organizowanie i przeprowadzenie konkursów szkolnych z historii oraz wiedzy o kulturze Wielkiej Brytanii i Stanów Zjednoczonych Ameryki oraz udział w Wojewódzkim Konkursie Języka Angielskiego.

           

          ·    W roku szkolnym 2009 / 2010 w klasach IV – VI zorganizowałam i przeprowadziłam Szkolny Konkurs z historii oraz wiedzy o kulturze Wielkiej Brytanii i Stanów Zjednoczonych Ameryki Północnej. Wcześniej uczniowie otrzymali opracowane przeze mnie odpowiednie materiały z wiadomościami z zakresu kultury i historii tych krajów.

          W konkursie uczestniczyło 20 uczniów. Celem konkursu było:

          -     poszerzenie wiedzy uczniów o Wielkiej Brytanii i Stanach Zjednoczonych Ameryki Północnej;

          -     zachęcanie do samodzielnego zdobywania wiedzy o krajach anglojęzycznych – ich historii, kulturze, geografii i zwyczajach, itp.;

          -     wzbudzenie zainteresowania językiem angielskim;

                       Komisja konkursowa nagrodziła trzech uczniów, którzy uzyskali największą liczbę punktów. I miejsce zdobyła K. Pobojewska, II miejsce M. Wasilewska, III miejsce K. Masłowska. Uczennice te zostały nagrodzone słownikami polsko – angielskimi i dyplomami. Zostały też przyznane wyróżnienia uczniom z klasy IV i V. Pozostali uczestnicy otrzymali podziękowania za udział w konkursie.

                          Konkurs ten odegrał znaczącą rolę w mojej pracy.

                 W ramach zajęć dodatkowych przygotowywałam trzy uczennice do etapu szkolnego Wojewódzkiego Konkursu Języka Angielskiego dla Szkół

          Podstawowych oraz do etapu rejonowego.         W roku szkolnym 2011 / 2012 jedna z moich uczennic z klasy VI wzięła udział w szkolnym etapie Wojewódzkiego Konkursu Języka Angielskiego.

                       W roku szkolnym 2012 / 2013 trzy moje uczennice z klasy VI wzięły udział w szkolnym etapie Wojewódzkiego Konkursu Języka Angielskiego. Jedna z dziewcząt – M. Pobojewska zakwalifikowała się do etapu rejonowego tegoż Konkursu.

                       Uczniowie rywalizując w konkursach szkolnych poznali swoje możliwości i umiejętności. Przyznaję, iż jestem zadowolona z osiągnięć mojej uczennicy M. Pobojewskiej, która pracowała ze mną indywidualnie i rozwiązywała zadane jej testy w domu. Wykazała się też „dobrą” znajomością gramatyki oraz pracowitością.

           

          7.      Praca z uczniem zdolnym językowo.

           

                       W całym okresie stażu prowadziłam koło języka angielskiego, podczas którego przygotowywałam uczniów do wzięcia udziału w konkursach z tegoż języka. Jak wcześniej wspomniałam czworo z moich uczniów uczestniczyło w Wojewódzkim Konkursie Języka Angielskiego. Była to praca z uczniami zdolnymi głównie na zajęciach pozalekcyjnych.

               Zauważyłam, że przygotowywanie do konkursu rozwija jednocześnie zdolności ucznia. W pracy z uczniami zdolnymi poszerzałam znajomość ich słownictwa, jak też utrwalali i poznawali oni gramatykę języka angielskiego w szerszym zakresie, aniżeli w normalnym toku lekcji. Otrzymywali dodatkowe zadania, ( głównie testy z wcześniejszych konkursów) do rozwiązywania w domu. Inną formą pracy z uczniem zdolnym była praca w grupie o podobnym poziomie zaawansowania.

                       Bardzo często szczególnie dzieci klas I – III uczyłam „przez gry i zabawy”, co im się bardzo podobało.

                       Na zajęciach koła języka angielskiego zastosowałam nowe techniki pracy jak: praca w grupach, parach (dialogi),, tzw. „burza mózgów”, odgrywanie ról, gry i zabawy dydaktyczne. Przez to zajęcia stały się bardziej atrakcyjne i wzrosło zainteresowanie uczniów nauką języka angielskiego. Podsumowując mogę stwierdzić, że gry i zabawy    (piosenki) „oswajają” z językiem i przygotowują grunt do lepszego zaangażowania się w naukę języków obcych.

           

          8.   Praca z uczniem mającym trudności w nauce języka.

           

                       Rozpoznawałam potrzeby edukacyjne uczniów przejawiających trudności w czytaniu i pisaniu. W miarę potrzeb prowadziłam zajęcia wyrównawcze dla uczniów słabszych, na niektórych zajęciach Koła Języka Angielskiego. Szczególnie pomocne w pracy z dziećmi mniej zdolnymi jest uczenie przez gry i zabawy.

                       Nauka poprzez zabawę pozwoliła mi jednocześnie realizować moje zadania dydaktyczne ( nauczać języka) i wychowawcze ( kształtować pożądane postawy) w swobodnej atmosferze zabawy.

                       Zauważyłam, że gry dydaktyczne rozwijają w znacznym stopniu spostrzegawczość, kształcą wyobraźnię i silną wolę dzieci, przyczyniając się tym samym do ogólnego rozwoju ucznia. Doświadczyłam, że w trakcie zabawy wysiłek umysłowy dziecka skupiony jest na chęci wyróżnienia się, czy też wygrania. Bawiąc się, uczniowie „uczą się mimochodem”.

                     Dostrzegłam, że gra wymaga myślenia wszechstronnego, grający pracują samodzielnie i nie muszą czerpać wiadomości ode mnie, ani z podręcznika. Przy grach i zabawach bardzo wyraźnie ujawnia się stopień inteligencji u dziecka, gdyż wygrana zależy od jego doświadczeń, nabytej wcześniej wiedzy, sprawności, pamięci i pomysłowości. Śpiewanie piosenek z jednoczesną gestykulacją odpręża dzieci i ich relaksuje. Dlatego też często proszą mnie małe dzieci ( a nawet i starsze) o naukę w formie zabawy.           

                       Ponadto gry i zabawy pełnią funkcję dydaktyczną polegającą na możliwości powtórzenia i sprawdzenia wcześniej poznanego materiału. Szczególnie ma to znaczenie przy powtórzeniu poznanych słówek.

                 Stosuję też pracę w grupach, która jest szczególnie dobra dla uczniów nieśmiałych, którzy wówczas bardziej się angażują w wykonanie zadania.

                  Podczas pracy z uczniem słabszym zawsze starałam się najpierw wskazać mocne strony dziecka( chwaląc go za to, co już umie), a dopiero później koncentrować się na brakach, żeby w ten sposób podnieść samoocenę ucznia i zmotywować go do poprawy istniejących słabych stron, ponieważ dotyczy to często uczniów nieśmiałych.

                  

          9.   Dbałość o jakość pracy szkoły.

           

                 W trakcie stażu, na kilku lekcjach języka angielskiego uczniowie wykonywali albumy. Z klasami IV i V we wrześniu 2009 r. stworzyliśmy album na temat „ My trip to London” – „Zwiedzanie Londynu”, omawiając jednocześnie zabytki miasta, takie jak:

          a.    Big Ben

          b.    Westminster Palace – Pałac Westminsterski

          c.    Buckhingham Palace – Pałac Buckingham

          d.   The Tower of London

          e.    Tower Bridge – Wieża Tower Bridge

          f.     Madame Tussaud’s

          g.   Trafalgar Square – Plac Trafalgar

                 W listopadzie 2010 roku w klasach IV i V dzieci wykonały projekty na temat „ A year in my life” – „Rok z mego życia.” Prace dotyczyły: zimy, sportu, urodzin, Świąt Bożego Narodzenia, itp.

                 W roku szkolnym 2011 / 2012 uczniowie klasy V narysowali na dużych kartkach z bloku technicznego symbole narodowe Wielkiej Brytanii. Były to flagi krajów wchodzących w skład Wielkiej Brytanii- Anglii, Szkocji, Walii i Północnej Irlandii.

                  Najlepsze prace zostały wyróżnione. Podczas tej lekcji rozmawialiśmy też o Rodzinie Królewskiej, a w szczególności o królowej Elżbiecie II.

                 Wspomniane wyżej różnorodne działania przygotowywane i realizowane przeze mnie w czasie odbywania stażu, jak i przed nim, miały na celu przede wszystkim doskonalenie mojej pracy zawodowej oraz podwyższenie jakości pracy szkoły, w której uczę.

           Opis i analiza działań dotyczących spełnienia wymagań zawartych w § 8 ust. 2 pkt 2

           

          Wykorzystanie w pracy technologii informacyjnej i komunikacyjnej.

           

          1.   Organizacja warsztatu pracy przy użyciu technik komputerowych.

           

                 W trakcie trwania całego stażu wykorzystywałam komputerowy edytor tekstu do pisania wszystkich niezbędnych materiałów związanych z codzienną praca dydaktyczną.

                 Przy pomocy komputera przygotowywałam konspekty i scenariusze lekcji, sprawdziany i testy dla uczniów, różnorodne pomoce wizualne, kartkówki, krzyżówki, konkursy, sprawozdania, wzory dyplomów, karty pracy, plany dydaktyczne, a także plan rozwoju zawodowego, jak też sprawozdanie z jego realizacji.

                   Dokumenty i inne teksty napisane przy pomocy komputera są estetyczne i czytelne. W trakcie pisania można w nich również łatwo wprowadzać różne zmiany.

           

          2.   Korzystanie z komputerowych programów edukacyjnych.

           

                 Niejednokrotnie prowadziłam lekcje języka angielskiego w pracowni komputerowej, w szczególności dla klas IV – VI.

                 Uczniowie pracowali i ćwiczyli gramatykę, słownictwo angielskie, dialogi sytuacyjne, jak też i poznawali kulturę i historię Wielkiej Brytanii i Stanów Zjednoczonych przy pomocy płyt CD-ROM dołączonych do ich zeszytów ćwiczeń.

                 Dzieci wykonały też na komputerze kartki świąteczne z okazji Świąt Bożego Narodzenia z życzeniami w języku angielskim.

                 Poprzez wykorzystanie komputera lekcje angielskiego były bardziej urozmaicone. Dzieci mogły sprawdzić swoje wiadomości gramatyczne oraz dotyczące słownictwa, uzupełniając zdania z lukami lub rozwiązując krzyżówki na czas.

           

          3.   Stosowanie i wykorzystanie Internetu w pracy.

           

                 W czasie całego stażu korzystałam z portali edukacyjnych w Internecie i śledziłam nowości wydawnicze. Odwiedzane przeze mnie strony to:

                       -    www.wydawnictwo.oxford.pl,

                       -    www.oup.com,

                       -    www.macmillan.pl,

                       -    www.longman.pl,

                       -    www.educator.pl,

                       -    www.eduseek.pl,

                       -    www.codn.edu.pl,

                       -    www.abaenglish.com.

                   Umieściłam też mój plan rozwoju zawodowego na nauczyciela dyplomowanego na stronie internetowej naszej szkoły: www.spzarnowo.edupage.org

                 Wiedza i materiały znalezione na wymienionych portalach internetowych pomogły mi urozmaicić prowadzone przeze mnie lekcje. Wzbogaciłam też mój warsztat pracy dydaktycznej.

           

          4.   Wykorzystywanie na lekcjach urządzeń multimedialnych.

           

                 Podczas prowadzenia lekcji bardzo często korzystałam z urządzeń typu: odtwarzacz płyt CD i DVD. Odtwarzacza płyt CD używałam podczas nauki piosenek, do odtwarzania dialogów i różnych tekstów z podręcznika. Przy pomocy odtwarzacza DVD uczniowie mogli obejrzeć specjalne programy edukacyjne, dołączone do ich podręczników dotyczące kultury i historii Wielkiej Brytanii, jak też filmy w języku angielskim z polskimi napisami.

                 Możliwość słuchania z płyt CD różnych nagrań w języku angielskim oraz możliwość oglądania filmów, bądź programów (z polskimi

          napisami) budziło większe zainteresowanie uczniów nauką języka angielskiego.

           

          `          Opis i analiza działań dotyczących spełnienia wymagań zawartych w § 8 ust. 2 pkt. 3

           

          „Umiejętność dzielenia się wiedzą i doświadczeniem z innymi nauczycielami, w tym przez prowadzenie otwartych zajęć w szczególności dla nauczycieli stażystów i nauczycieli kontraktowych, prowadzenie zajęć w ramach wewnętrznego doskonalenia zawodowego lub innych zajęć”.

           

          1.   Dzielenie się swoją wiedzą i doświadczeniem

           

                 W dniu 20 października 2011 roku przeprowadziłam ramach szkoleń prowadzonych podczas posiedzeń Rady Pedagogicznej szkolenie na temat „Dysleksja nie może być wymówką”. (Warsztaty na ten temat zorganizowane przez Centrum Edukacji Nauczycieli w Suwałkach odbyłam w marcu 2010r.)

                 Referat przygotowany przeze mnie składał się z czterech tematów:

          -     istota dysleksji rozwojowej,

          -     interpretacja diagnozy dziecka z dysleksją rozwojową sporządzoną

                 przez specjalistów,

          -     praktyczne wskazania do pracy z dzieckiem mającym specyficzne

                 trudności w uczeniu się,

          -     modelowy system pomocy dziecku z dysleksją rozwojową.

                 Wcześniejsze przygotowanie materiałów do szkolenia na posiedzenie Rady Pedagogicznej skłoniło mnie do ponownego przeanalizowania materiałów na temat dysleksji, przez co utrwaliłam zdobytą wcześniej wiedzę w tej dziedzinie.

           

          2.   Przygotowanie imprez i uroczystości szkolnych.

           

                 Od stycznia 2010 roku na każdej zabawie choinkowej występowały dzieci z klas II – VI wykonując kolędę „Cicha noc” – „Silent night” oraz piosenki „Pada śnieg”- „Jingle bells” i „Białe Święta” – „White Christmas” w języku angielskim.

                 Od maja 2010 roku uczniowie klas II – VI brały udział we wszystkich szkolnych akademiach zorganizowanych z okazji Dnia Rodziny śpiewając piosenki oraz mówiąc wiersze.

                 Efektem grupowych występów dzieci z wierszykami i piosenkami w języku angielskim jest urozmaicenie programu artystycznego oraz wykazanie się przed Rodzicami, całą społecznością szkolną i środowiskiem lokalnym znajomością języka. Dzieci uczą się przezwyciężania tremy związanej z występem na scenie, a ja jestem zadowolona z umiejętności moich uczniów.

           

          3.   Współpraca z nauczycielami innych przedmiotów.

           

                 Współpracowałam z nauczycielami przy organizowaniu imprez szkolnych takich jak: Dzień Nauczyciela, Choinka szkolna, Andrzejki, Walentynki, Dzień Babci i Dziadka, Dzień Rodziny, Dzień Dziecka, Dzień Wiosny, itp. Szczególnie współpracuję z nauczycielką muzyki Panią Ewą Tabaka, która jest głównym organizatorem imprez artystycznych. Udział w programach artystycznych polegał na śpiewaniu piosenek i kolęd w języku angielskim.

                 Współpracowałam i wymieniałam się doświadczeniami w kwestiach metodycznych z kilkoma nauczycielkami z tutejszej Szkoły - nauczycielką informatyki – Panią Marzenną Grzymkowską i nauczycielkami klas I – III – Panią Elżbietą Jarząbską i Małgorzatą Motulewicz.

                 Utrzymuję też stałą współpracę z nauczycielką języka polskiego Panią Lucyną Lewkiewicz. Często odbywałyśmy konsultacje w sprawach metodycznych i wychowawczych. Pani Lewkiewicz kilka razy zaprosiła mnie na obserwację lekcji języka polskiego w klasach V i VI, które później wspólnie omówiłyśmy.

                 Dzielenie się wiedzą i doświadczeniem jest bardzo ważne i konieczne w pracy nauczyciela. Współpraca z koleżankami pozwoliła mi wzbogacić mój warsztat pracy oraz skłoniła do przemyśleń nad formami i metodami pracy na lekcji.

                 Moje zajęcia były regularnie hospitowane przez Panią Dyrektor oraz omawiane pod kątem metodycznym. Hospitacje odbywały się jeden raz w każdym semestrze, w każdym roku stażu. Przed każdą taką lekcją

          sporządzałam arkusz hospitacyjny z założonymi celami oraz dołączonym konspektem lekcji, który był podstawą do rozmów pohospitacyjnych. Efektem oceny lekcji hospitowanej była przyjazna i rzeczowa rozmowa wzbogacająca moją wiedzę metodyczną.

                   ` Opis i analiza działań dotyczących spełnienia wymagań zawartych w § 8 ust.2 pkt. 4a

           

          „Opracowanie i wdrożenie programu działań edukacyjnych, wychowawczych, opiekuńczych lub innych związanych odpowiednio z oświatą, pomocą społeczną lub postępowaniem w sprawach nieletnich”.

           

          1.   Praca z uczniem zdolnym.    

           

                 Opracowałam i realizowałam Program Koła Języka Angielskiego w klasach IV i VI w formie cotygodniowych, dodatkowych, nieodpłatnych zajęć pozalekcyjnych. Dokonałam ewaluacji realizowanego programu.

           

          PROGRAM KOŁA JĘZYKA ANGIELSKIEGO W KLASACH IV I VI.

                         Zatwierdzony przez Dyrektora Szkoły we wrześniu 2009r.

           

                 Program koła jest przeznaczony dla uczniów, którzy chcą rozwijać znajomość języka angielskiego, jak też pogłębiać wiedzę na temat krajów anglojęzycznych. Stwarza on szansę zdobywania wiedzy dotyczącej różnej tematyki.

                 Nauka języków obcych, a w szczególności języka angielskiego, cieszy się coraz większym zainteresowaniem wśród uczniów i ich rodziców. Uczniowie interesują się również życiem swoich rówieśników w innych krajach. Interesuje ich, jak spędzają czas wolny, jakiej słuchają muzyki, itp. Chcą poznawać miasta, ich zabytki, tradycje i zwyczaje.

                 Program ten będę nadal realizować na zajęciach koła w klasach IV- VI. Wcześniej przygotowując odpowiednie materiały poznawcze.

           

          Cele kształcące:

           

          - rozwijanie w uczniach postawy ciekawości i otwarcia na świat poprzez 

             naukę języka angielskiego,

          - wprowadzenie zagadnień kulturowych związanych z Wielką Brytanią,

            Stanami Zjednoczonymi i innymi krajami anglojęzycznymi,

          - poznawanie zwyczajów, tradycji oraz różnych aspektów życia

            codziennego w tych krajach,

          - poznawanie historii i geografii tych krajów,

          - przygotowanie uczniów do praktycznego wykorzystania znajomości  

            języka angielskiego w różnych sytuacjach życiowych – na podstawie

            słowniczka „Aktywny słownik języka angielskiego”, podręcznych

            rozmówek polsko – angielskich.

           

             Metody nauczania

          Celem nauki jest osiągnięcie kompetencji komunikacyjnej rozumianej jako umiejętność efektywnego porozumiewania się w sposób odpowiadający danej sytuacji.

          Metoda reagowania całym ciałem – Total Physical Response – opiera się na założeniu, że uczeniu się i trwałemu zapamiętywaniu sprzyjają dwa rodzaje zachowania ucznia – milczące przysłuchiwanie się i ruch fizyczny związany z treścią przekazu.

           

          Treści nauczania na zajęciach koła języka angielskiego dla klas IV – VI.

           

          Stany Zjednoczone Ameryki – The United States of America

          ·    Amerykańskie Stany i ich stolice – states and capital cities

          ·    Symbole patriotyczne Stanów Zjednoczonych – “Stars and Stripes”

          ·    Zwyczaje i tradycje amerykańskie - american customs and traditions

          ·    Jakie święta obchodzą Amerykanie? – festivals in the USA

          ·    Miejsca, które warto zobaczyć – famous places to Visio

          ·    „Podróż” na Dziki Zachód – Wild West and cowboys

          ·    Disneyland

          ·    Słynne parki narodowe – National Parks

          ·    Świat filmu – Hollywood

          ·    Halloween

          ·    Christmas – Boże Narodzenie

          ·    Easter – Wielkanoc

           

          Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej – the United Kingdom of Great Britain and Northern Ireland

          ·    Państwa Wielkiej Brytanii i ich stolice – countries of UK and capital cities

          ·    Miejsca w Anglii, Szkocji, Walii I Irlandii Północnej, które warto zobaczyć –  visiting England, Scotland, Wales and Northern Ireland

          ·    „Zwiedzamy” Londyn – trip to London

          ·    Poznajemy zwyczaje i tradycje Wielkiej Brytanii – customs and traditions

             in Britain

          ·    Święta – festivals

          ·    Tradycyjny strój szkocki – scottish clans and tartans

          ·    Rodzina królewska – The Royal Family

          ·    Co jedzą w Wielkiej Brytanii? – fish and chips

          ·    Robimy zakupy – shopping and money

          ·    Z czego śmieją się Anglicy? – English humour

          ·    Sławni mieszkańcy wysp brytyjskich – famous people

          ·    Sport

          ·    Jak wygląda angielska szkoła? – educational system

           

          Ćwiczymy naszą znajomość języka angielskiego – Improve my English

          -przygotowywanie uczniów do konkursu języka angielskiego,

          -poszerzanie znajomości zdobytych na lekcjach języka.

           

            Zamierzone osiągnięcia uczniów:

          - uczeń uczy się współpracować w parach, grupach i z całym zespołem.

          - uczeń poznaje zwyczaje, tradycje oraz różne aspekty życia codziennego

              w Wielkiej Brytanii i Stanach Zjednoczonych,

          - uczeń poznaje ważniejsze fakty historyczne oraz podstawy geografii

          krajów anglojęzycznych,

          - uczeń uczy się podstawowej znajomości języka angielskiego na

            podstawie rozmówek polsko - angielskich,

          - uczeń uczy się korzystać ze słowników.

           

          Literatura

          1.       Ashworth, Julie; Clark, John „Festivals”, Longman, 2003.

          2.       Farrell, Mark “The World of English”, Longman, 2003.

          3.       Komorowska, Hanna “Metodyka nauczania języków obcych”, Fraszka Edukacyjna, 2002.

          4.       Komorowska, Hanna „O programach prawie wszystko”, Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, 1999.

          5.       Sheerin, Susan; Seath, Jonathan; White, Gillian” Spotlight on Britain”, Oxford University Press, 1994.

          Ewaluacja programu

                   Uczniowie bardzo chętnie uczestniczą w zajęciach koła języka angielskiego. Frekwencja na zajęciach jest bardzo wysoka. Treści programu zajęć pozwoliły dzieciom zapoznać się ze zwyczajami, tradycjami, historią, geografią i kulturą krajów anglojęzycznych oraz poszerzać zakres słownictwa i gramatyki zdobyty na lekcjach języka.

           

           

          Opis i analiza działań dotyczących spełnienia wymagań zawartych w § 8 ust.2 pkt. 4c

          „Poszerzenie zakresu działań szkoły, w szczególności dotyczących zadań dydaktycznych, wychowawczych lub opiekuńczych.”

           

          1.   Wzbogacenie posiadanej „bazy” pomocy dydaktycznych.

           

                 Przez cały okres stażu korzystałam ze stworzonej przeze mnie i systematycznie wzbogacanej biblioteczki podręcznej. Składała się ona z wielorakich podręczników do nauki gramatyki języka angielskiego o różnych poziomach zaawansowania, książek ucznia dla klas IV – VI, słowników jedno – i dwujęzycznych i czasopism dla anglistów oraz książek o kulturze i historii krajów anglojęzycznych. A oto konkretne tytuły:

          ·    Raymond Murphy; „Essential Grammar In Use” – podręcznik do nauki gramatyki języka angielskiego na poziomie podstawowym, Cambridge University Press,

          ·    Fricker, Rod; Gaszewski, Jerzy; Siuta, Tomasz; Mińska, Marta; „Egzamin Gimnazjalny z języka angielskiego” – podręcznik i repetytorium z testami, Longman ( klasa VI)

          ·    Lois, Artur; Nolasco, Rob “English zone 1”, “English zone 2”, “English zone 3”- podręcznik i zeszyt ćwiczeń do nauki języka angielskiego w klasach IV – VI szkoły podstawowej, Oxford University Press.

          ·    Sheerin, Susan; Seath, Jonathan; White, Gillian” Spotlight on Britain” – książka opisująca życie w Wielkiej Brytanii, Oxford English.

          ·    Falk, Randee; “Spotlight on the USA” – książka opisująca życie w Stanach Zjednoczonych Ameryki, Oxford American English.

          ·    Płoszaj, Tomasz; “The Teacher” English Language Teaching- magazyn dla anglistów.

          ·    Zakupione przez Panią Dyrektor Szkoły plansze ze słownictwem i gramatyką z języka angielskiego.

                 Wszystkie wymienione wyżej podręczniki, książki i czasopisma pomagają mi bardzo w codziennym przygotowywaniu się do pracy z dziećmi, gdyż nauczyciel nie powinien bazować jedynie na podręczniku szkolnym, więc wspomniane już książki i podręczniki dostarczają mi dużo

          dodatkowych ćwiczeń gramatycznych i wiadomości kulturowych. Magazyn „The Teacher”, który od 7 – u lat prenumeruję podaje mi wiele ciekawych pomysłów na lekcje, praktycznych wskazówek jak rozwinąć swoje umiejętności zawodowe. Mogę w nim znaleźć prezentacje najnowszych osiągnięć z metodyki i nauczania języków obcych oraz recenzje książek i podręczników.

                   Treść powyższej literatury wykorzystywałam dość często do przygotowania lekcji na temat szeroko rozumianej kultury ( obyczajów),

          historii i geografii krajów anglojęzycznych ( przede wszystkim: Wielkiej Brytanii, Irlandii i Stanów Zjednoczonych Ameryki).

           

          2.Organizowanie imprez i uroczystości na rzecz środowiska

           

                 Uczniowie klas II – VI brali udział w każdej zabawie choinkowej śpiewając piosenki i kolędy w języku angielskim. Uczestniczyli też we wszystkich szkolnych akademiach zorganizowanych z okazji Dnia Rodziny mówiąc wiersze i śpiewając piosenki. W marcu 2013 roku wspólnie z Panią Lucyną Lewkiewicz zorganizowałam imprezę z okazji Dnia Wiosny pod tytułem: „ Z językiem angielskim za pan brat” – „ Let’s talk in English”. Dzieci z klas II – VI wzięły udział w konkursie ze znajomości słówek. Najlepsi zostali nagrodzeni.

                 Zaangażowanie dzieci do udziału w imprezach i uroczystościach szkolnych pomaga rozwijać ich zdolności i zainteresowania oraz promuje szkołę w naszym lokalnym środowisku.

           

          Opis i analiza działań dotyczących spełnienia wymagań zawartych w§ 8 ust. 2 pkt. 4e

           „Wykonywanie zadań na rzecz oświaty, pomocy społecznej lub postępowania w sprawach nieletnich we współpracy z innymi osobami, instytucjami samorządowymi lub innymi podmiotami.”

           

          1.    Współpraca z Gminnym Ośrodkiem Kultury.      

           

                 W czasie odbywania stażu współpracowałam z Gminnym Ośrodkiem Kultury w Żarnowie. Kilkakrotnie korzystałam z zaproszenia do udziału w zabawie choinkowej, gdzie uczniowie klas II – III występowali w ośrodku kultury z piosenkami i kolędami w języku angielskim.

                 Osobiście też korzystałam i nadal korzystam z księgozbiorów Gminnej Biblioteki Publicznej, gdzie mogę znaleźć wiele ciekawych i najnowszych pozycji książkowych oraz aktualną prasę oświatową.

                 Artystyczne występy dzieci szkolnych w Gminnym Ośrodku Kultury zbliżają społeczeństwo wiejskie do tutejszej Szkoły. Budują pozytywne wzajemne relacje i wzbogacają miejscową kulturę.

                   Rodzice słysząc język angielski ( w piosenkach i tekstach), są zadowoleni, że ich dzieci poznają język europejski, który „otwiera im szerzej drogę na świat”.

           

          Opis i analiza działań dotyczących spełnienia wymagań zawartych w§ 8 ust. 2 pkt. 4f

           

          „Uzyskanie innych znaczących osiągnięć w pracy zawodowej.”

           

          Publikacje artykułów:

          - na stronie internetowej Szkoły Podstawowej im Jana Pawła II w

            Żarnowie oraz

          - w „ Podlaskich Wieściach Oświatowych”

                                     

                 Na stronie internetowej naszej szkoły www.spzarnowo.edupage.org opublikowałam:

          - plan rozwoju zawodowego na nauczyciela dyplomowanego,

          - sprawozdanie z jego wykonania oraz dwa artykuły:

           

            1. Opis flagi Wielkiej Brytanii

           

          Flaga Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Północnej Irlandii znana jako Union Jack składa się z trzech krzyży:

          - krzyż Świętego Jerzego, patrona Anglii,

          - krzyż Świętego Andrzeja, patrona Szkocji,

          - krzyż Świętego Patryka, patrona Irlandii Północnej.

          Flaga brytyjska w pierwszej wersji z 1603 roku powstała w efekcie połączenia unią personalną Anglii i Szkocji. W 1801 roku dodany został krzyż Północnej Irlandii jako trzeci - Świętego Patryka. Podstawowa wersja flagi zwana Union Flag lub Union Jack była używana przede wszystkim

          jako proporzec w marynarce wojennej. Jednocześnie od początku XIX wieku zaczęła być używana także na lądzie jako flaga wojenna.

          Traktowanie Union Jack jako flagi narodowej Wielkiej Brytanii i   Brytyjczyków zaczęło się dopiero w okresie panowania królowej Wiktorii w

          końcu XIX wieku.

           

          2. Opis flagi Stanów Zjednoczonych Ameryki

           

                 Flaga Stanów Zjednoczonych Ameryki składa się z trzynastu równej wysokości poziomych pasów, na przemian czerwonych i białych (czerwony na początku i końcu). W lewym górnym rogu flagi znajduje się niebieski kanton z pięćdziesięcioma pięcioramiennymi białymi gwiazdami. Są one rozmieszczone w dziewięciu poziomych rzędach po 6 (na górze i dole) i 5 gwiazd przemiennie. 50 gwiazd symbolizuje 50 stanów amerykańskich, zaś 13 pasów – 13 pierwotnych kolonii ( przed uzyskaniem niepodległości).

          Flaga USA jest potocznie zwana Stars and Stripes (Gwiazdy i pasy).

          W dniu 14 czerwca każdego roku Stany Zjednoczone Ameryki obchodzą Święto Flagi.

          W roku 1777 podczas wojny o niepodległość Amerykańska flaga została wywieszona po raz pierwszy w stanie Maryland.

          Instytucje publiczne wywieszają flagi przez cały rok, natomiast mieszkańcy USA głównie podczas Świąt Narodowych.

           

          3. Obchody Świąt Wielkanocnych w Wielkiej Brytanii

           

                 Wielkanoc jest najważniejszym świętem kościelnym obchodzonym w Wielkiej Brytanii przez chrześcijan ( w tym kościół anglikański).

                 W Wielki Czwartek zwany przez Anglików „Moundy Thursday” królowa bierze udział w ceremonii zwanej „Royal Moundy”, której tradycja sięga króla Edwarda I ( 1272 – 1307). Ceremonia ta wiąże się z uroczystym rozdawaniem przez królową „Moundy Money” ( małe srebrne monety) jako symbol jałmużny zasłużonym seniorom, wyróżnionym ze społeczeństwa zazwyczaj za ich pracę dla lokalnej społeczności. Do XVII wieku tradycją

          było umywanie przez królową lub króla stóp wybranych osób, w geście pokory, na pamiątkę obmywania stóp apostołom przez Jezusa. Ostatnim

          monarchą kontynuującym tą tradycję był James II ( 1685 – 1688).

           

          Wielki Piątek jest zwany przez Anglików Good Friday.

          Wielką Sobotę zwaną Holy Saturday Anglicy spędzają rodzinnie i traktują jako dzień sportu.

           W Niedzielę Wielkanocną, a więc w Easter Sunday w całym kraju odprawiane są radosne nabożeństwa. Tradycją jest też w tym dniu wzajemne obdarowywanie się( szczególnie wśród dzieci) czekoladowymi jajkami. Niedziela Wielkanocna jest dniem rodzinnym ze wspólnym uroczystym posiłkiem.

           

          Opis i analiza działań dotyczących spełnienia wymagań zawartych w § 8 ust. 2 pkt. 5

           

           „Umiejętność rozpoznawania i rozwiązywania problemów edukacyjnych, wychowawczych lub innych, z uwzględnieniem specyfiki, typu, i rodzaju szkoły, w której nauczyciel jest zatrudniony.”

                     

                 Zadaniem każdego nauczyciela jest stworzenie wszystkim uczniom jak najlepszych warunków nauki w szkole.

                 Praca w zawodzie nauczyciela obfituje w sytuacje, w których powinniśmy wykazywać się dużą cierpliwością i wyczuciem pedagogicznym. Jest to niezmiernie ważne zwłaszcza w przypadku gdy mamy do czynienia z dziećmi o specyficznych potrzebach edukacyjnych, czy specjalnych wymaganiach wychowawczych.

                 W związku z tym podjęłam próbę rozpoznawania i rozwiązywania dwóch problemów: wychowawczego i edukacyjnego.

                 Pierwszy dotyczy dziecka sprawiającego ciągłe problemy wychowawcze, drugi ucznia z dysleksją.

           

           Opis i analiza problemu I

           

          „Uczeń sprawiający problemy wychowawcze”

           

                    1. Identyfikacja problemu

           

                 W klasach I – III uciążliwe zachowanie jednego z uczniów było widoczne ale nie sprawiało mi aż tak dużych problemów i trudności w prowadzeniu lekcji. Od początku klasy IV uciążliwe zachowanie ucznia nasiliło się. Chłopiec okazywał wyraźny niepokój ruchowy, podrywał się z miejsca, chodził po klasie bezcelowo, otwierał różne szafki wyjmując przedmioty i bawił się nimi. Wykazywał wzmożone drobne ruchy kończyn. Odmawiał wszelkiej pracy na lekcji języka angielskiego i lekceważył moje polecenia. Często wybuchał złością i był gadatliwy. Jego zachowanie na lekcji przede wszystkim przeszkadzało innym dzieciom. Potrafił zepsuć „najlepiej przygotowane” zajęcia.

                 Chłopiec jest również bardzo wulgarny, co prawdopodobnie odzwierciedla atmosferę domu. Matka zdaje się wykazywać lekceważenie istniejącego problemu.

           

                 2. Geneza i dynamika zjawiska

           

                 Zauważyłam, że są dni, kiedy uczeń potrafi się skupić na lekcji, chce pracować razem z innymi, udziela się. Do rozpoznania problemu ucznia, „opanowania jego zachowania” pomogło mi przede wszystkim szkolenie „ADHD. Jak pracować z uczniem z objawami nadpobudliwości psychoruchowej”. Staram się zachować spokój i stanowczość, nie podnosić zanadto głosu i konsekwentnie wymagać wykonywania poleceń.

                 W „opanowaniu” jego zachowania ( na moją prośbę) przyszła mi z pomocą Pani Dyrektor, która swoim autorytetem potrafi go zdyscyplinować.

                 Zachowanie chłopca wskazuje, moim zdaniem, na posiadanie przez niego zespołu chorobowego ADHD. Jest on w wieku 10 lat, co stwarza potrzebę udzielenia mu pomocy w stopniowym przezwyciężaniu symptomów nadpobudliwości psychoruchowej.

           

                    3. Prognoza

           

                   Pozostawienie go bez pomocy spowoduje dalsze pogłębienie problemu. Jego zachowanie będzie coraz bardziej agresywne i trudne dla otoczenia.

                   Ustalona i skutecznie prowadzona terapia powinna doprowadzić do umiejętności współpracy w grupie, akceptacji w klasie i radzenia sobie ze swoimi emocjami i zachowaniem tym bardziej, że jest uczniem zdolnym.

           

           

          Magdalena Ostapowicz – nauczyciel mianowany  

          Szkoła Podstawowa im. Jana Pawła II w Żarnowie

           

                   Po ściślejszym kontakcie z matką chłopca oraz jego wizycie w Poradni Psychologicznej należy ustalić sposób jego terapii.

                   Nie jestem wychowawczynią, ale staram się w miarę moich możliwości opanować problemy wychowawcze, które stwarza nadpobudliwość chłopca. Pomaga mi w tym Pani Dyrektor.

           

          Literatura:

          ·    A. Kozłowska: „ O trudnościach w wychowaniu dziecka”. Warszawa 1991.

          ·    H. Nartowska: „ Wychowanie dziecka nadpobudliwego”. Nasza Księgarnia, Warszawa 1976.

          ·    H. Pętlewska: „ Pipi w szkolnej ławie – czyli o nadpobudliwości psychoruchowej”. Warszawa 2000.

          ·    T. Walończyk, A. Kołakowski, M. Skotnicka: „ Nadpobudliwość psychoruchowa u dzieci”. Lublin 1999.

          ·    Z. Makowska: „ dzieci trudne do kochania”. Instytut Wydawniczy CRZZ.

                            

                      Opis i analiza problemu II

           

          „Jak pomóc dziecku z dysleksją”

                            

          1.   Identyfikacja problemu

           

          Sylwia jest uczennicą klasy V szkoły podstawowej, w której pracuję.

          Dziewczynkę uczę piąty rok. Już w klasie trzeciej dostrzegłam, że ma problemy z analizą i syntezą wzrokowo – słuchową wyrazów. Dziewczynka wykazywała też lekko obniżony poziom graficzny pisma. Nie utrzymywała się w liniaturze i myliła linijki. Na zajęciach była mało aktywna, często nie odrabiała prac domowych i prawie zawsze nie umiała przeczytać zadanego do nauki tekstu. Pod względem wychowawczym nie sprawiała żadnych kłopotów, była grzeczna i uczynna.

           

          2.   Geneza i dynamika zjawiska                                                                 

                 Uczennica pochodzi z pełnej rodziny, ma czworo rodzeństwa. Z wywiadu z matką wynika, że jej rozwój motoryczny przebiegał harmonijnie. Dziewczynka nigdy nie miała problemów z nawiązywaniem kontaktów z innymi uczniami w klasie, jest przez nich bardzo lubiana.

                 Od nauczycielki klas I – III uczącej Sylwię dowiedziałam się, że

          dziewczynka miała trudności z zapamiętywaniem liter, okazywała niski poziom graficzny pisma i bardzo rzadko wypowiadała się na zajęciach. Duży problem stwarzała jej analiza słuchowo – wzrokowa wyrazów. Nasilenie trudności w nauce w klasie IV wpłynęło na podjęcie decyzji o wysłaniu Sylwii na badania do Poradni Psychologiczno – Pedagogicznej.

          W porozumieniu z matką, która chętnie podpisała wniosek, dziewczynka zgłosiła się do poradni.

                 Z dokumentacji wynika, że uczennica ma obniżone zdolności w zakresie percepcji wzrokowej, zaburzona jest analiza i synteza słuchowa. Jest dzieckiem z ryzyka dysleksji. Technika czytania bardzo słabo opanowana, występują trudności w odczytywaniu wyrazów dłuższych niż dwuliterowe. Tempo pracy na materiale szkolnym bardzo wolne. Testy psychologiczne wykazały dość dobrą sprawność umysłową.

                 Sylwia zamyka się w sobie i na zajęciach języka angielskiego jest jakby nieobecna, jeszcze bardziej wstydliwa. Widoczny jest brak wiary we własne możliwości. Szczególnie można to odczytać z prac pisemnych jak: kartkówki i sprawdziany. Głównie ze względu na pracowitość - dziewczynka osiągnęła wystarczający poziom. Pokonywanie trudności w nauce wymaga wzmożonego wysiłku i obciąża nadmiernie układ nerwowy. Zwiększone napięcie emocjonalne ogranicza jej funkcjonowanie intelektualne na lekcjach.

          3.   Znaczenie problemu

                   

                 Analiza problemu Sylwii wykazała, że zaburzenia i trudności w nauce, jakie przejawia dziewczynka, wynikają z dysfunkcji czynności mózgu, a ściślej analizatora słuchowego i wzrokowego. Poprawne działanie tych ośrodków kory mózgowej wpływa na umiejętność czytania i pisania.

                 Umiejętność rozpoznawania liter i odpowiadających im głosek ulega u Sylwii powolnej, ale ciągłej poprawie. Jednak trudności w pisaniu utrzymują się. A zatem największym problemem u dziecka jest dysfunkcja analizatora słuchowego. W opanowaniu umiejętności pisania ogromną rolę pełni słuch fonematyczny oraz analiza i synteza słuchowa.

                 Opóźnienie rozwoju słuchu fonematycznego powoduje trudności w pisaniu ze słuchu, szczególnie na lekcjach języka angielskiego. Przy lżejszych zaburzeniach charakterystyczne błędy to: opuszczanie liter i sylab, „gubienie” liter przy zbiegu spółgłosek, opuszczanie końcówek wyrazów. Szczególne trudności występują przy pisowni głosek dźwięcznych i bezdźwięcznych, głosek tracących dźwięczność w środku i na końcu wyrazów.

           

                 IV. Prognoza

           

          1.   Negatywna

                 Brak pomocy ze strony szkoły, jak również rodziców, może doprowadzić do pogłębiających się niepowodzeń szkolnych. Niepowodzenia te bezpośrednio wpłyną na zachowanie dziecka, zaniżenie samooceny, brak wiary we własne możliwości. A przede wszystkim pogłębiające się braki w nauce mogą być trudne do nadrobienia w późniejszych klasach.

           

          2.   Pozytywna

                 Podjęcie odpowiednich działań edukacyjnych może wyrównać braki dziewczynki w materiale programowym. Współpraca z poradnią

          psychologiczno – pedagogiczną, odpowiednie ćwiczenia wspomagające naukę czytania i pisania poprawią działanie analizatorów mózgowych. Dziewczynkę należy motywować do przezwyciężania trudności i zwiększać zaufanie do własnych możliwości. Całkowite zniwelowanie problemu jest niemożliwe ale efekty mogą być zminimalizowane.

           

                 V. Wdrażanie i efekty oddziaływań

           

                 Na zajęciach z koła języka angielskiego dziewczynka pracuje bardzo chętnie i cieszy się z osiąganych wyników. Gdy zauważam postępy w nauce, nawet niewielkie, staram się chwalić dziewczynkę. Nie wymagam od niej czytania tekstów przy całej klasie, bo wiem, że jest to dla niej stresujące.

           

                 VI. Efekty oddziaływań

                

                 Efekty mojej pracy zaczynają powoli być widoczne. Muszę jednak powiedzieć, że przede wszystkim zmieniło się podejście dziecka do nauki, do własnych możliwości. Trudno było uzyskać pozytywne wyniki w czytaniu i pisaniu. Teksty z języka angielskiego, które dziewczynka pisze, są przeze mnie „łagodniej oceniane”.

           

               Pogłębianie wiedzy i umiejętności w zakresie zaspakajania potrzeb wychowawczych.

           

               W dniu 4 marca 2010 r. ukończyłam szkolenie pt. „ADHD.

          Jak   pracować z uczniem z objawami nadpobudliwości psychoruchowej”

          zorganizowanym przez Centrum Edukacji Nauczycieli w Suwałkach w wymiarze 7 godzin dydaktycznych.

          W dniach 10-11 grudnia 2011 r. i 11-12 lutego 2012 r. uczestniczyłam w warsztatach metodycznych pt. „ABC szkolnej interwencji” w ramach projektu „Twórczy nauczyciel – skuteczny wychowawca” zorganizowanych przez Centrum Szkoleniowe KLANZA w Lublinie Filia w Białymstoku w wymiarze 40 godzin dydaktycznych.

           

                 Rozpoznawanie i rozwiązywanie problemów edukacyjnych.

           

                 W roku szkolnym 2009 / 2010 klasie V zaistniał indywidualny przypadek ucznia z ciężkim ADHD – zespołem nadpobudliwości psychoruchowej. Na zalecenie Poradni Psychologiczno - Pedagogicznej pobierał on naukę w domu. Dobierałam wówczas treści nauczania z języka angielskiego dostosowane do jego możliwości intelektualnych.

                 Jego zachowanie było „nie równe”. Były lekcje, z których korzystał „więcej” i takie, na których był „nie bardzo obecny”. Uczyłam go przede wszystkim słówek i w ograniczonym zakresie gramatyki.

                

          PODSUMOWANIE

           

                 Mój 13 letni czas pracy w zawodzie nauczyciela, w tym okres odbywania stażu na nauczyciela dyplomowanego był czasem zdobywania doświadczeń, a także pogłębiania wiedzy i nabywania nowych umiejętności niezbędnych w pracy dydaktycznej.

                   Był to okres pracy, w czasie którego uświadomiłam sobie swoje mocne i słabe strony, wymagające pogłębiania umiejętności.

                   W czasie trwania mojego stażu starałam się sprostać wymaganiom, jakie stawia wprowadzona reforma edukacji. Uważam, że zrealizowałam wszystkie zadania założone w planie rozwoju zawodowego.

                   Moim marzeniem jest możliwość zorganizowania własnej pracowni językowej, wyposażonej w różnego rodzaju pomoce naukowe, zbiór czasopism, książek i słowników. Niestety nie mam pod opieką żadnej sali „na wyłączność”, gdyż jest to niemożliwe, ze względu na ograniczoną ilość sal lekcyjnych.

                   Staram się prowadzić jak najwięcej zajęć metodami aktywnymi, stosując różne środki dydaktyczne jak np. gry i zabawy dydaktyczne, praca w grupach, praca na komputerze i przy pomocy odtwarzacza CD.

                   Uczniów staram się traktować indywidualnie, życzliwie i podmiotowo. Doceniam ich zaangażowanie, wkład pracy i postępy w nauce.

                   Zarówno uczniowie jak i ich rodzice doceniają potrzebę nauki języka angielskiego, gdyż dostrzegają jego przydatność w przyszłości,

          mając na uwadze nie tylko turystykę ale też możliwość łatwiejszego znalezienia pracy.